APIΣ ΓEΩPΓIOY, ΟΛΥΜΠΟΣ-ΝΑΟΥΣΑ

APIΣ ΓEΩPΓIOY, ΟΛΥΜΠΟΣ-ΝΑΟΥΣΑ

21 Iουνίου 1994. Έγχρωμες φωτογραφίες 1993-1994 και 2003, Eκδόσεις ‘Aγρα, Aθήνα, 2003. Kείμενα: Άρις Γεωργίου, Bάνα Xαραλαμπίδου, Σάκης Σερέφας, 104 σελίδες, 24x17 εκ.

 

Άρις Γεωργίου

Όλυμπος Νάουσα, 21 Ιουνίου 1994

Αναδιφώντας τις θολές αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας αναζητώ την παλαιότερη από το το Όλυμπος Νάουσα. Προσπαθώ να ξεχωρίσω αν είναι ακραιφνώς δική μου ή απόηχος οικογενειακών διηγήσεων. Διακρίνω αμυδρά τον παππού μου τον Νίκο, δεν είμαι σίγουρος για τη γιαγιά, ούτε καν για τους γονείς μου, ενώ θυμάμαι να μη φτάνω σε ύψος το τραπέζι με το άσπρο τραπεζομάντηλο, ένα από τα αμέτρητα, στα τότε μάτια μου, μέσα στον αχανή χώρο. Η ανάμνηση συνδυάζεται με εκείνη της, διά της καταχρηστικής παρότρυνσης του παππού, πρώτης γεύσης της μπύρας, αν και συγχέεται με την εξίσου απαγορευμένη –για το ακατάλληλο της ηλικίας μου– γευσιγνωσία στο επίσης παλιό παραλιακό ρεστωράν “Ο Στρατής”. Τα οικογενειακά γεύματα στο Όλυμπος Νάουσα ήταν πάντως σπάνια και συνδυασμένα με εξαιρετικές περιστάσεις. Το συγκεκριμένο εστιατόριο αντιπροσώπευε την έννοια της “εορταστικής εξόδου” σε μια εποχή όπου οι επιλογές ήταν μετρημένες στα δάκτυλα.

Περισσότερα...
 

ΤΟ ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ ΤΟΥ «ΟΛΥΜΠΟΣ ΝΑΟΥΣΑ»

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΡΔΟΜΕΝΙΔΗΣ

Αν διατρέξει κανείς το τυπωμένο σε βιβλία φωτογραφικό έργο του Αρι Γεωργίου, εύκολα θα αντιληφθεί τη γοητεία που ασκούν πάνω του τα ίχνη της φθοράς πάνω στο δομημένο περιβάλλον μας· μάλιστα, όσο εντονότερη είναι η φθορά τόσο ισχυρότερη φαίνεται η έλξη που ασκεί πάνω στον φωτογράφο.

Από τις φωτογραφίες αρχαιολογικών χώρων (Αθήνα, Δελφοί, Δήλος, Δίον, Επίδαυρος, Θάσος, Κνωσός, Σαμοθράκη) στο λεύκωμα Ημών προγόνων (1990) μέχρι τη σχετικά ολιγοσέλιδη έκδοση Μητροπόλεως 23 (1991, ανάτυπο από το περιοδικό Εντευκτήριο) η απόσταση είναι πολύ μικρή. Τα καθημαγμένα ερείπια του λαμπρού ελληνικού παρελθόντος, που απεικονίζονται στο λεύκωμα, δίνουν τη σκυτάλη σε φωτογραφίες από ένα διατηρητέο μεν πλην μάλλον παραμελημένο κτίριο των αρχών του αιώνα, στη συμβολή της οδού Μητροπόλεως με την Κομνηνών. Εκεί το βλέμμα του φωτογράφου έλκεται από την παραίτηση για κάθε είδους συντήρηση κι από το βάρος που ο χρόνος και η φθορά σωρεύουν στις επιφάνειες των τοίχων, στην κουπαστή της σκάλας, στην πρόσοψη του ασανσέρ...

Περισσότερα...
 

Αρις Γεωργίου
Ομιλία στοTελλόγλειο με αφορμή το Βιβλίο Όλυμπος Νάουσα

18. Δεκ. 2004

Yποθέτω πως οι περισσότεροι από τους παρόντες έχετε αναμνήσεις από το Όλυμπος-Nάουσα. Oρισμένοι ίσως και από τις παλιότερες εποχές του, οι παλαιότεροι. Eίμαστε όλοι εδώ σήμερα το βράδυ για να αναθερμάνουμε αυτές τις αναμνήσεις μέσα από τις γεύσεις που το Όλυμπος -Nάουσα άφησε κάτω από τη γλώσσα μας, κάπως σαν σε νάρκη.

Tο Όλυμπος Nάουσα έκλεισε οριστικά στις 24 Iουνίου του 1994. Δέκα χρόνια από τότε είναι και πολλά και λίγα μαζί. Πάντως είναι αρκετά, ώστε ανεπαίσθητα στην αρχή αλλά πιο «ηχηρά» αργότερα, το Όλυμπος-Nάουσα, να αποκτά στις συνειδήσεις μας διαστάσεις μύθου.

Περισσότερα...
 

Πάνος Τζώνος

Στις 25 Νοεμβρίου παρουσιάστηκε το βιβλίο του Άρι Γεωργίου « Όλυμπος Νάουσα 21 Ιουνίου 1994» στο βιβλιοπωλείο Ιανός, παράλληλα με την έκθεση των φωτογραφιών του βιβλίου.
Το κείμενο που ακουλουθεί ήταν η δική μου συμμετοχή στην βιβλιοπαρουσίαση. Κάθε αριθμημένη ενότητα του κειμένου συνοδευόταν από την προβολή μιας ολόκληρης εικόνας ή τμήματος εικόνας από το υλικό της έκθεσης.

1. Τι είναι αυτό που μας μαγνητίζει σ’ αυτήν την εικόνα;

Το ερώτημα είναι απλό και αυθόρμητο. Δεν έχει όμως απαντηθεί, παρά τις προσπάθειες, ποτέ στην ιστορία του πολιτισμού. Μάλλον ευτυχώς.

Το να το θέτει κανείς ξανά και ξανά είναι μία από τις εκδηλώσεις της τραγικής φύσης του ανθρώπου. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η τραγική φύση του ανθρώπου προκύπτει από την αντινομία μεταξύ ανεπάρκειας στον χειρισμό του πραγματικού και απεραντοσύνης στον οραματισμό του ιδανικού. Ο άνθρωπος είναι περισσότερο από αυτό που μπορεί να κάνει. Ο άνθρωπος μπορεί να φανταστεί πράγματα τελειότερα από αυτό που ο ίδιος είναι.

Περισσότερα...